Daar sta je dan klaar voor de ultieme test van je kunnen: het examen voor zwarte band. Achter een tafel zitten 3 examinatoren klaar met de nodige formulieren om in alle rust alles te beoordelen dat je laat zien. Met een diepe buikademhaling breng je je zenuwen tot rust, je kijkt je uke (valpartner) Martin Evenberg aan en het examen begint.
Het examen
Zonder aarzelen geef je een demonstratie van je kunnen, bestaande uit verschillende onderdelen:
Het begint met Gonosen-no-kata (overnamevormen). Dit is een klassiek onderdeel van de Japanse sport, waarbij je een aantal vaststaande overname van worpen laat zien volgens een vast bewegingspatroon. Hierna ga je door met Tachi-waza (worpen). Vanuit vrije beweging werp je je partner met een scala aan worpen. Ter afsluiting laat je je Ne-waza (grondwerk: kanteltechnieken, houdgrepen, verwurgingen, armklemmen) zien.
Het oordeel
De jury is volmondig van mening dat je geslaagd bent. Zelf ben je kritischer: dat kata had beter gekund. En dit tekent je: altijd op zoek naar de perfectie, niet tevreden met ‘wel goed’.
Hoe het zover kwam
Om tot perfectie te komen, worden de nodige trainingsuren gemaakt:
Emi begint ruim 10 jaar geleden in 2011 als 6-jarige in Almelo bij Frits Hartman. De training op de zaterdag wordt uitgebreid met een extra training op de woensdag, om uiteindelijk 4 dagen in de week op de mat te staan. Naast de trainingen volgt een periode van veel wedstrijden met veel prijzen: 5 medailles van de kampioenschappen van Oost-Nederland, deelname aan 8 Nederlandse Kampioenschappen met als slagroom op de taart een bronzen medaille met het damesteam -15 jaar in 2019.
Hierna besluit Emi zich toe te leggen op het coachen en lesgeven en sinds dit seizoen het trainen voor haar zwarte band.